Temidayo Apata
Este estudo examina o efecto do gasto público na produtividade agrícola nas principais rexións agroecolóxicas de Nixeria (1981-2018). Utilizando datos das finanzas públicas nacionais procedentes tanto dos sectores agrícola coma non agrícola, analízanse os rendementos da produtividade agrícola. Tamén se estuda o gasto público nos motores do crecemento agrícola como a educación, as vías de acceso ás granxas e as instalacións de atención médica, e mais o seu efecto sobre a produtividade.
Os datos analizáronse mediante estatística descritiva e ecuación simultánea en tres etapas. Os resultados da análise estatística indicaron que o gasto público agrícola, como parte do gasto público total, foi do 4,88% de media entre 1981 e 2018 en todas as zonas de Nixeria. Menos do 25% desta asignación foi empregado en proxectos de capital/desenvolvemento agrícola. Os resultados de elasticidade calculados a partir da ecuación simultánea de tres etapas mostraron que a variable vías de acceso ás granxas foi de 0,045, á educación de 0,071 e ás instalacións de atención médica (a 15-30 minutos camiñando ao centro de saúde) de 0,013. Todas estas variables resultaron significativas ao 1%. Estes resultados suxiren que un aumento do 1% no financiamento na educación, nas vías de acceso ás granxas e nas instalacións de atención médica melloraría a produtividade agrícola per cápita un 0,043. Polo tanto, os resultados revelaron unha relación custo-beneficio de 4,3:1. En consecuencia, un gasto público en educación, nas vías de acceso ás granxas e nas instalacións de atención médica dun 4,3% melloraría a produtividade agrícola nun 1%. Porén, as consecuencias marxinais avaliadas e mais os retornos varían nas catro rexións agroecolóxicas. Xa que logo, harmonizar un gasto público de calidade nas instalacións de atención médica, na educación e nas vías de acceso ás granxas mellorará a produtividade agrícola
This study examines the effect of public spending on agricultural productivity in major agro-ecological regions in Nigeria (1981- 2018). Using public finance data from agricultural and the non-agricultural sectors at a national level, agricultural productivity returns were analysed. Public spending on drivers of agricultural growth such as education, farm feeder roads and health care facilities and their effect on agricultural productivity were also examined. Data were analysed using descriptive statistics and three-stage simultaneous equations. Descriptive statistics analysis results indicated that agricultural public spending as a part of total public spending averaged 4.88% between 1981 and 2018 across zones in Nigeria. Less than 25% of this allocation was spent on agricultural developmental/capital project. Elasticity results computed from the 3-stage simultaneous equation showed that the access to moderate farm feeder roads variable was 0.045, the access to education variable was 0.071 and the access to health care facilities (within 15-30 minutes’ walk to health facility) variable was 0.013. These variables were all significant at 1%. Such outcomes suggest that a 1% increase in the funding of education, farm feeder roads and health care facilities will enhance agricultural productivity per capita by 0.043. Hence, the results revealed an estimated benefit-cost-ratio of 4.3:1. Consequently, public expenditure on education, farm feeder roads and health care facilities of 4.3% would enhance agricultural productivity by 1%. However, the assessed marginal consequences and returns vary for four agro-ecological regions. Hence, harmonizing along with quality public spending on access to health care facilities, education and farm feeder roads would enhance agricultural productivity.