Acceso usuarios
Emilio Pérez Touriño
La incorporación a la UE ha posibilitado una creciente inserción de la economía gallega en los mercados internacionales y , en particular en el europeo. En este marco, tiene lugar un fuerte dinamismo del sector lácteo- y de la carne de vacuno-, con un gran incremento de la producción de leche, que se multiplica por 1.6 y más que duplica su volumen de entregas a las industrias, pasando del 27% al 38% de la producción española de leche. Los problemas más relevantes en ese sector no están en las cuotas ni en la UE, sino que se derivan, sobre todo, de un muy deficiente funcionamiento de los mecanismos de movilidad de las tierras que nos ha obligado a un modelo productivo con una base territorial muy pequeña. En la encrucijada de Europa, recuperar la soberanía perdida frente a los mercados ha de hacerse a través de un mejor UE. Para esto, se hace necesario establecer un nuevo contrato social que permita recuperar las raíces del modelo social europeo, y caminar hacia la transnacionalizacón de las políticas europeas.
Cando a CEE daba os seus primeiros pasos -apenas discorrida unha década dende asinatura do Tratado de Roma-, abría as súas portas en Santiago de Compostela a facultadede Económicas da universidade galega, de cuxa primeira promoción tiven a sorte e asatisfacción de formar parte. En España estabamos en plena ditadura, e Europa e oproxecto europeo representaban un ideal e a esperanza de liberdade e de modernidadepara a mocidade daquela xeración.Pero, a necesidade de abrir portas e fiestras a Europa era unha aspiración que viña de moilonxe. Xa estaba contida naquela proclama reivindicativa da primeira asamblea deprodutores agrarios: “queremos respirar o ar de Europa”, impulsada nos inicios do séculodezanove por Joaquín Costa, aquele ilustre pensador social inspirador doRexeneracionismo e autor dea obra “ Oligarquía e caciquismo agrario”, que aprendemos aler naqueles anos de facultade. Tamén estaba xa na idea de Ortega y Gasset sintetizada nasúa memorable frase “España é o problema e Europa a solución”.Pero o illamento e o ensimesmamento propios da España da Restauración Canovista, cosseus aranceis e políticas proteccionistas -sustentadas polos pactos entre os ferreteirosvascos, o téxtil catalán e o latifundio castelán e andaluz-, chegarían ao paroxismo coaautarquía característica do rexime xurdido da rebelión militar de 1936. Pódese afirmar,pois, que a extraordinaria transcendencia – económica, social e política- da entrada deEspaña na CEE, a súa dimensión histórica, explícase polo feito de que con ela se pon fin áfrustración de séculos producida polo illamento e separación de Europa.Dende a caída do Imperio Romano, Europa viviu sempre no medio do enfrontamento e dafragmentación de nacións, grupos étnicos e relixiosos. A relativa confianza e seguridadepropios dos últimos anos do século dezanove en Europa, e o optimismo que caracteriza áprimeira década do século vinte, coincidindo coa primeira onda globalizadora, cocrecemento económico e do comercio -tal e como analiza maxistralmente Tony Judt na súaHistoria de Europa-, non ían durar moito e ían suceder, en moi pouco tempo, aos peoresacontecementos da historia da Europa moderna.
