Acceso usuarios
Carolina Martínez Moreno 
O convenio colectivo ten, de seu, carácter limitado no tempo. Por iso é polo que os aspectos cronolóxicos do mesmo, a súa vixencia no tempo, a maneira de ordenala e poñerlle fin, constitúan parte do contido necesario da norma convencional. Coa reforma de 2012 estes aspectos adquiriron aínda maior notoriedade e transcendencia, e dado lugar a arduos problemas prácticos e interpretativos. Por poñer só un exemplo, o fixar un prazo mínimo ao preaviso para a denuncia do convenio. Así e todo, canto incumbe á nova regulación da ultraactividade é, con diferenza, o maior problema de todos. Os numerosos interrogantes que suscita a determinación e aplicación, no seu caso, do convenio de ámbito superior; ou a normativa aplicable no caso de que o convenio desapareza sen que haxa outro máis extenso que o supla ou ocupe o seu lugar, a pesar das solucións xurisdicionais iniciais, seguen suscitando o máximo interese.
