Este artigo pretende analizar as circunstancias electorais inherentes ós comicios presidenciais franceses do ano 2002, co obxectivo de establecer as causas que propiciaron o acceso dun candidato de extrema dereita á segunda volta. Dende a perspectiva académica da comunicación política, e a través da ferramenta sociolóxica da teoría dos imaxinarios, estas páxinas interpretan o papel xogado polos medios de comunicación de masas na configuración dos fenómenos cognitivos e dos procesos sociais asimilados polo electorado. O estudio empírico de diferentes soportes a través dunha metodoloxía específica vén confirmar a hipótese de partida: os valores tradicionalmente ligados á República francesa, profusamente exacerbados pola Fronte Nacional de Le Pen, provocaron unha reacción rupturista que asegurou un voto de protesta altamente desestabilizador.