Uno de los aspectos más interesantes del notariado en Euskal Herria es el de su evolución a lo largo de los siglos desde los escribanos forales a los notarios públicos. Incide especialmente en este campo la labor de formación del notariado, jurista desde el siglo xix y la introducción de la Ley del Notariado española de 1862 en Álava/Araba, Bizkaia, Gipuzkoa y Nafarroa. El análisis efectuado incluye la incorporación en ese proceso de formación del notariado de dos rasgos específicos de los territorios forales, como son la lengua vasca y el Derecho civil propio de cada uno de ellos.
One of the most interesting aspects of notaries public in the Basque Country is their evolution over the centuries from provincial council scribes to notaries public. Notary public training, as legal experts since the 19th century, and the introduction of the Spanish Notary Public Law of 1862 in Álava/Araba, Bizkaia, Gipuzkoa, and Navarre had particular impact on this field. The analysis carried out includes the incorporation of two traits specific to the provincial territories in this notary public training process, being the Basque language and the unique Civil Law of each territory.
Euskal Herriko notariotzaren alderdi interesgarrienetako bat foru-eskribauen garaitik notario publikoenera mendeetan zehar izan duen bilakaera da. Notariotzako heziketak (xix. mendetik aurrera, jurista) eta 1862an Araban, Bizkaian, Gipuzkoan eta Nafarroan Espainiako Notariotzaren Legea indarrean jartzeak eragin handia izan dute arlo honetan. Egindako azterketan kontuan hartu da notariotzako heziketa-prozesu horretan foru-lurraldeen bi ezaugarri espezifiko sartu zirela: euskara eta lurralde horietako bakoitzaren zuzenbide zibila, hain justu.