Arrondissement d’Angers, Francia
Para hacer frente a la crisis migratoria a la que se enfrenta la Unión Europea desde 2015, varios Estados miembros han propuesto ir más allá de una negociación legislativa totalmente estancada sobre un nuevo Pacto en materia de migración y asilo mediante la puesta en marcha de un mecanismo voluntario de solidaridad en materia de migración. Esta plataforma temporal ha tenido resultados dispares. Además de las cifras engañosas y las disputas políticas que provocaron su suspensión de facto, esta iniciativa muestra hasta qué punto el método intergubernamental puede superar negociaciones estancadas (es decir, varias propuestas de derecho derivado que plasmaron el nuevo Pacto sobre migración y asilo de la Comisión Europea a partir de septiembre de 2020) con sugerencias audaces. Sin embargo, en ningún caso puede sustituir a una herramienta permanente para aumentar la solidaridad entre los Estados miembros en un tema tan delicado.
Europar Batasunak 2015etik aurrez aurre duen migrazio-krisiari aurre egiteko, migrazioari eta asiloari buruzko itun berri baten inguruko lege-negoziazio geldotik harago joatea proposatu dute zenbait estatu kidek, eta migrazioaren arloko elkartasun-mekanismo boluntario bat jarri dute martxan. Aldi baterako plataforma horrek orotariko emaitzak izan ditu. Zifra engainagarriek eta liskar politikoek egitasmoa de facto etetea ekarri duten arren, ekimen honek argi utzi du zenbateraino gaindi ditzakeen gobernuarteko metodoak negoziazio geldoak, iradokizun ausarten bidez (hain zuzen, 2020ko irailetik aurrera, zuzenbide pribatuko zenbait proposamen egin ziren, Europar Batasunaren migrazioari eta asiloari buruzko itun berria ekarri zutenak). Alabaina, metodo horrek inola ere ez du ordezkatuko estatu kideen artean elkartasuna handitzeko erreminta iraunkor bat, oso gai delikatua baitugu hizpide.
To address the migration crisis facing the European Union since 2015, several Member States have proposed to go beyond a totally stalled legislative negotiation on a new Pact on migration and asylum by launching a voluntary migration solidarity mechanism. This temporary platform has had mixed results. In addition to the misleading figures and political wrangling that led to its de facto suspension, this initiative shows how far the intergovernmental method can overcome stalled negotiations (i.e. several secondary law proposals that shaped the European Commission’s new Pact on migration and asylum from September 2020) with bold suggestions. However, in no case can it replace a permanent tool to increase solidarity between Member States on such a sensitive issue.