Acceso usuarios
Cristina Zoco Zabala 
La garantía de la inviolabilidad del domicilio (art. 18.2 CE) de acuerdo a la doctrina del TC y el TEDH propone una relación débil entre domicilio y su destino natural, el desarrollo de la vida privada. Ello posee efectos sobre el alcance garantista del derecho y la seguridad jurídica. A ello se une el incremento progresivo de la flexibilidad de la relación entre domicilio y su titular en la jurisprudencia y la legislación ¿persona física o jurídica¿. La inviolabilidad del domicilio posee, tradicionalmente, una textura claramente reaccional. Sin embargo, el TEDH, con apoyo en el art. 8.1 del CEDH ha terminado por incluir contenidos como el de un medioambiente sano o una habitación efectiva. Todo ello está forzando, sin duda, elementos del derecho fundamental acogido en nuestra Constitución.
Bizilekuaren bortxaezintasunaren bermeak (Espainiako Konstituzioaren 18.2. artikulua), Konstituzio Auzitegiaren eta Giza Eskubideen Europako Auzitegiaren doktrinaren arabera, harreman ahula proposatzen du helbidearen eta jomuga naturalaren artean, hots, bizitza pribatua garatzeko lekuan. Horrek ondorioak eragiten ditu eskubide hori bermatzeko orduan eta haren segurtasun juridikoan. Gainera, jurisprudentzian eta legedian ¿pertsona fisikoa edo juridikoa¿ geroz eta malgutasun handiagoa dago helbidearen eta titularraren arteko harremana finkatzerakoan. Bizilekuaren bortxaezintasunak, tradizionalki, erreakzio-izaera izan du, argi eta garbi. Hala ere, azkenerako, Giza Eskubideen Europako Auzitegiak, Giza Eskubideen Europako Hitzarmenaren 8.1. artikuluaren babesarekin, ingurune sanoa edo benetako gela bezalako edukiak sartu behar izan ditu. Horrek guztiak, nola ez, eragina du gure Konstituzioan babestutako oinarrizko eskubide honen elementuetan
The guarantee of the inviolability of the home (art. 18.2 SC) according to the Constitutional Court and Europen Court of Human Rights doctrine suggests a weak relationship between home and its natural aim, the development of privacy. It does have effects on the more extensive protection of the right and legal certainty. To that, one must add the progressive increase of the flexibility in the releatioship between the home and its holder in the case law and legislation ¿ natural or legal person¿. The inviolability of the home has traditionaly a clear reactional structure. Nonetheless, the European Court of Human Rights, with support in art. 8.1 of the European Convention of Human Rights has eventualy included contents as a healthy environment or an effective living. This is indeed forcing elements of the fundamental right as it is embraced by our Constitution.
