La jurisprudencia del Tribunal Supremo es importante en materia de aguas, donde atiende a problemas competenciales y de relación entre las diferentes Administraciones competentes, así como la importante cuestión de la disponibilidad de agua como requisito previo a la aprobación de los planes urbanísticos. En materia de contaminación atmosférica se sigue dictando sentencias en relación con los acuerdos de asignación de derechos de emisión, siendo de especial importancia la sentencia en relación con los parques eólicos, donde se exige una justificación concreta y específica de la construcción del parque cuando se trata de otros bienes jurídicos, como puede ser el paisaje. La evaluación de impacto ambiental es otra materia de constante atención por parte del Tribunal Supremo, volviéndose a considerar su naturaleza como acto de trámite. Finalmente se han dictado sentencias relevantes como las relativas a fauna, hábitats, minas y residuos.
Auzitegi Gorenaren jurisprudentzia oso garrantzitsua izan da uren gaiari dagokionean. Gai honen inguruan Auzitegiak puntu ezberdinak aztertu ditu: eskuduntza gatazkak, administrazio eskudunen arteko harremanen izaera, eta baita hirigintza plangintzak onartu aurretik beharrezko den ura dagoela aztertzearen betekizuna. Atmosferaren kutsaduraren gaiari dagokionean igorpen eskubideen esleipen akordioei buruzko epaiak onartzen jarraitzen dira. Azpimarratzekoa da parke eolikoei buruzko epaia, zeinetan Auzitegiak parkea eraikitzeko justifikazio eta arrazoi zehatz eta berariazkoak galdatu dituen, paisaia bezalako bestelako ondasun juridikoak jokoan sartzen direnena. Ingurumenaren gaineko eraginari buruzko ebaluazio edo balioztatzea ere Auzitegi Gorenak sarritan aztertu duen gaia izan da. Auzitegiak ebaluazio hau izapide egintza soiltzat jotzen jarraitu du. Azkenik fauna, hondakin, meatze eta habitatari buruzko epai garrantzitsuak onartu dira.